Ertelenmiş hikayelerimiz vardı bizim. Sokakta oynarken arabanın altına kaçan. Uğraşıp durup tozlanıp kirlenip el birliğiyle çıkarılan. Uzun uzadıya oynanılan. Ne güzel arkadaşlıklarımız vardı bizim. Ordan oraya sürüp giderken uzaklara. Bir ümidimiz vardı bizim. Hep ertelediğimiz planlarımızda tozlanmış, unutulmuş, sararmış; eskimiş birer yaprak misal zamanla yok olan. Oysa hergün aynı heyecanla uyanıp dışarı fırlarken o odadan, soba dumanında yoğrulan samimiyetimiz vardı bizim. (daha&helliip;)